Vroeg kwam jij naar benee,
Eerste tijd viel echt niet mee
Monitoren om je heen ,
ook ik liet jou niet alleen.
Sleutelen aan je kleine lijf,
Couveuse leek jouw aards verblijf.

Toen al liet je dagelijks zien,
Jouw gulle lach van hiervoor misschien.

Jijzelf koos dit gewicht.
Menigeen zou zijn gezwicht.
Wilskrachtig bleef jij gaan,
Ondanks wat je werd aangedaan.
Je overwon dit allemaal,
Door knuffel-warmte op zaal.

Steeds liet jij dagelijks zien,
Jouw gulle lach van hiervoor misschien.

Voor jou dit kleine lied,
Zo verwerk ik mijn verdriet.
Jouw toekomst-beeld lijkt ongewis,
Ga maar zwemmen als een vis.
Weet als je dit ooit leest,
Houden-van dat wordt een feest.

Want nu laat je dagelijks zien,
Jouw gulle lach van hiervoor misschien.

Leonard Zonneveld