De spiritualiteit die deze man uitstraalde,
bracht in mij een grote stilte teweeg.
Toen hij in oktober 1987 overleed,
bleek het kunstwerk waarbij ik hem mocht ervaren,
zijn laatste grote werk te zijn geweest.

In september 1991 was het mij mogelijk deze
indrukwekkende ervaring vast te leggen.

LEVENS-KUNSTENAAR september 1991

Devotie en eenvoud waren kenmerken voor jouw leven.
Alles wat jij op het linnen bracht,
heeft daar iets van meegekregen.

Veelal vergeleken met van Gogh,
was jij wars van eerbetoon en och…..
had jij niet gelijk met je afstemming op onze schepper
die inspiratie schiep als een eindeloos verwekker.

Met leven in de onderkant,
door het koesteren van je werken,
gaf jij de voorkeur aan de geest,
liet het materiele voor de kerken.
Dat was je grootste doek,
geschilderd met “onzichtbare”handen.
Het leven zelf was je model, in ontelbare pose-standen.

In glas en lood verwerkte jij je levensjaren.
Een eer was het jou
(in je laatste dagen) daarin te ervaren.
Ieder zou zich eens willen verbinden,
met jouw besef van God,
die we in alles kunnen vinden.

Mensen…als er ooit, onderweg, eens twijfel gaat ontstaan,
denk dan eens aan een (levens) kunstenaar, als hij
die ons na zijn leven hier,
in de geest is voorgegaan.

Leonard Zonneveld