Dat totaal tegen jouw verwachten in,
aangewakkerd wordt wat jij voor immer dacht te zijn verloren.
Want hoe jij ook keek,
jij zag slechts schaduw om je heen

Maar toen ik zachtjes jouw schouder mocht toucheren
en jij veranderde van houding,
zag jij hoe de schaduw als in het niets verdween
en ontwaarde je de Bron die steeds volledig op jouw straalt

Opnieuw sta jij dan in deze schittering en overziet zo jouw bestaan.
Wat er om jou heen plaats vindt,
lijkt gelijk, bijna onveranderd als hiervoor

Echter jij bent het zelf die nu zonniger kijkt
en wat zojuist nog eenzaamheid leek
om kan vormen, door samen met het licht te gaan.

Leonard Zonneveld